Publikacje

Społeczeństwo polskie staje się coraz bardziej zróżnicowane pod względem etnicznym. W Polsce zamieszkuje od 516 tys. do 1,35 mln przedstawicieli mniejszości narodowych i etnicznych oraz od 457 tys. do 2,1 mln cudzoziemców. Ich łączna liczba sięga zatem 3,2 mln osób. Obserwowany w ostatnich latach napływ cudzoziemców ma pozytywne następstwa dla gospodarki. Zarazem procesy imigracyjne sprzyjają zmniejszeniu dystansu pomiędzy Polakami a największą grupą imigrantów – Ukraińcami.

Zaburzenia psychiczne są w Polsce poważnym i narastającym problemem. Coraz częściej traktowane są jako choroba cywilizacyjna XXI wieku. Dane pochodzące z jednostek sprawujących opiekę psychiatryczną wskazują na coraz liczniejsze przypadki zachorowań lub tylko przejściowego pogorszenia dobrostanu psychicznego.

Ucichła propaganda rządu o liczbie miejsc pracy uratowanych dzięki przepisom kolejnych tarcz antykryzysowych związanych z pandemią. Nieprzypadkowo. Od kilku miesięcy pojawiają się informację o możliwości masowych zwolnień w administracji publicznej. Jeśli do nich dojdzie może to być kolejny etap niszczenia profesjonalnej administracji demokratycznego państwa.

Na pogłębiający się od lat kryzys w polskim systemie ochrony zdrowia nakłada się dramatyczna sytuacja związana z pandemią. Aby chronić życie i zdrowie polskich obywateli potrzebne są nadzwyczajne działania systemowe, które zapewnią efektywne zarządzanie dostępnymi zasobami.

Przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen wygłosiła wczoraj w Parlamencie Europejskim doroczną mowę o stanie Unii. W trakcie przemówienia wywoływała do tablicy Radę Europejską, jako głównego „hamulcowego” we wdrażaniu planów Komisji. Co znamienne, przewodniczącego Rady Europejskiej, Charlesa Michela, nie było w czasie przemówienia na sali.

Uchwalenie przez Sejm, a następnie odrzucenie przez Senat ustawy o zmianie
niektórych ustaw w zakresie wynagrodzenia osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie
ustawy o partiach politycznych wywołało, oprócz słusznego oburzenia dotyczącego trybu prac
nad tak istotną dla ustroju demokratycznego państwa kwestią, także dyskusję nad problematyką
ustawy. Została ona zakreślona szeroko – dotyczy wielu aspektów z zakresu finansowania
polityki ze środków publicznych. Kwestie związane z wynagrodzeniami osób pełniących
najwyższe funkcje w państwie, a także mechanizmy dotyczące sposobu przydzielania partiom
subwencji i dotacji podmiotowej są niezwykle istotne i wymagają pogłębionej debaty
eksperckiej i publicznej. Będą również przedmiotem dalszych prac i analiz Instytutu Strategie 2050. Niniejsza analiza oparta jest na założeniu, że finansowanie partii politycznych ze środków publicznych, rekomendowane przez Radę Europy i praktykowane w różnych formach w zdecydowanej większości państw Unii Europejskiej, jest zasadniczo celowe. Podstawowym argumentem przemawiającym za publicznym źródłem finansowania działalności politycznej jest przejrzystość finansowa polityki i przeciwdziałanie korupcji w tym zakresie oraz sprzyjanie profesjonalnej działalności politycznej na rzecz obywateli.