Publikacje

Uważamy, że Art. 20 Konstytucji RP powinien być głównym punktem odniesienia dla władz publicznych w zakresie oddziaływania państwa na gospodarkę. Nie mamy wątpliwości, że państwo w gospodarce i życiu społecznym powinno być obecne, jednakże jego rolą powinno być przede wszystkim pełnienie funkcji arbitra i regulatora, dostarczyciela usług publicznych i zapewniania wsparcia grupom słabszym. Z tych funkcji Rzeczpospolita wywiązuje się w sposób niedostateczny.

W niedzielę na Facebooku został opublikowany wpis ratownika medycznego z Białegostoku informujący, że od dnia 1-go września, 130 ratowników medycznych w województwie podlaskim kończy pracę w strukturach ratownictwa medycznego. W ich miejsce SP ZOZ Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego w Białymstoku od dnia 1-go września zatrudni 30 ratowników medycznych lub pielęgniarek/pielęgniarzy jeżeli dopełnią oni odpowiednich formalności. Karetek pogotowia ratunkowego w Krynkach, w Czarnej Białostockiej, Korycinie, Łapach, części obsad zespołów w Białymstoku, w Sokółce, Mońkach, Siemiatyczach, Hajnówce, Bielsku Podlaskimi Suchowoli – nie będzie. Kto zatem od 1-go września w województwie podlaskim będzie udzielał pomocy medycznej w nagłych zdarzeniach i zachorowaniach?

Dwadzieścia lat temu wystartowała pierwsza w Polsce ogólnopolska telewizyjna stacja informacyjna TVN24. Ten jubileusz nie byłby pewnie tak „świętowany”, gdyby nie zapowiedziana przez rządzących ustawa zmuszająca Discovery do sprzedaży pakietu kontrolnego spółki prowadzącej tę stację. Inicjatywa ustawodawcza zgłoszona na kilkadziesiąt dni przed wygaśnięciem koncesji i dotycząca de facto tylko jednego podmiotu medialnego, który czeka już 18 miesięcy na rozpatrzenie przez KRRiT wniosku koncesyjnego – przypadek. Nie sadzę. Warto zadać pytanie, czy poprawka ustawy medialnej na pewno dotyczy tylko TVN24. Moim zdaniem nie. Jest tu kilka powodów nieartykułowanych wprost, burzących atmosferę inwestycyjną na rynku mediów.

Decyzja o zakończeniu budowy gazociągu Nord Stream II (a także sposób w jaki została ona podjęta) to nie jest pojedynczy wypadek. To „zwiastun” nowego świata, zresztą nie jedyny w ostatnim czasie. Tym razem dostrzegliśmy go z całą siłą, bo dotknął nas w Polsce. W odpowiedzi możemy zakrzyknąć: „zdrada” i pozostać w poczuciu moralnej wyższości. Możemy jednak wykonać wysiłek, zrozumienia tego co się stało i wyciągnąć wnioski dla naszej polityki.

Na 27. posiedzeniu Senatu będzie rozpatrywana uchwalona przez Sejm RP 24 czerwca br. ustawa o zmianie ustawy kodeks postępowania administracyjnego, wprowadzająca istotne ograniczenia czasowe w możliwości prowadzenia postępowań o stwierdzenie nieważności ostatecznych decyzji administracyjnych (art. 156 k.p.a.) oraz o stwierdzenie wydania decyzji z naruszeniem prawa (art. 158 k.p.a.). Ustawa, już po uchwaleniu jej przez Sejm, wzbudziła znaczne kontrowersje w kraju i zagranicą. Niestety ani na etapie prac sejmowych ani senackich nie powstało dotychczas opracowanie wskazujące na rzeczywisty stan faktyczny, tzn. na zakres spraw, których dotyczyć mogą nowe regulacje.

Analiza omawia wybrane aspekty kompleksowego porozumienia inwestycyjnego (Comprehensive Agreement on Investment, CAI) pomiędzy Unią Europejską (UE), a Chińską Republiką Ludową, w kontekście relacji polsko chińskich i europejsko-chińskich, a interesem Polski.

Posłanki i posłowie Polski 2050 złożyli interpelacje do Ministra Edukacji i Nauki w sprawie warunków organizowania egzaminów certyfikacyjnych z języka polskiego jako obcego. Powstała ona w oparciu o analizę „(Nie)Dostępność egzaminów z języka polskiego jako obcego”, która została opublikowana na stronie Instytut Strategie 2050.

W projekcie nowelizacji „zaszyto” także zmiany dotychczasowych przepisów, które nie wynikają z konieczności implementowania dyrektywy 2018/1808. Szczególny niepokój muszą budzić propozycje liberalizacji przepisów art. 16a ustawy o radiofonii i telewizji (art. 1 ust. 12projektu rządowego) wprowadzające możliwość przerywania pojedynczymi reklamami transmisji sportowych nawet poza czasem przerw wynikających z przepisów ich rozgrywania, a także możliwość przerywania blokami reklamowymi audycji dla dzieci. Obie te możliwości były dotąd wykluczone.

Okres trwania pandemii to trudny, ale jednocześnie najlepszy czas na przygotowanie nowego, lepszego i przede wszystkim społecznie sprawiedliwego pomysłu na organizację systemu ochrony zdrowia (SOZ). Szczególnego znaczenia nabierają słowa „nie wolno zmarnować dobrego kryzysu”. Z kryzysu trzeba wyciągnąć właściwe wnioski, nie powtarzać wcześniej popełnianych błędów, a w proponowanych zmianach i podejmowanych decyzjach być mądrym, odważnym, ale też rozważnym. Prezentujemy analizę „Recepta na zdrowie – reaktywacja.” autorstwa Mgr piel. Piotr Bany-Moskal, Prof. dr hab. Michał Chmielewski, Prof. dr hab. Urszula Demkow, Dr n. med. Przemysław Duda, Stud. med. Grzegorz Kardas, Dr n. med. Małgorzata Leźnicka, Dr n. farm Piotr Merks, Dr hab. Cezary Pakulski, Dr hab. Marian Simka, Dr hab. Dawid Sześciło, Prof. dr hab. Piotr Wiland, która jest rozszerzeniem analizy „Co po pandemii? Plan dla zdrowia.”

Ochrona zdrowia wymaga określonych zasobów finansowych, sprzętowych i kadrowych. Istotnym problemem polskiego systemu ochrony zdrowia jest nierównomierne i niesprawiedliwe rozmieszczenie zasobów, w tym poradni, szpitali i kadry medycznej. Prowadzi to do szeregu negatywnych konsekwencji, w szczególności nierównego dostępu do systemu ochrony zdrowia w zależności od miejsca zamieszkania. Usystematyzowanie wiedzy na temat dostępności świadczeń opieki zdrowotnej w całym kraju umożliwiają wiarygodne mapy potrzeb zdrowotnych, czyli raporty pozwalające monitorować potrzeby i zasoby systemu ochrony zdrowia we wszystkich regionach kraju.