prawo

1. Na zakończonym dziś posiedzeniu Sejm pracował nad projektem ustawy implementującym do polskiego porządku prawnego przepisy unijnej Dyrektywy nr 2019/1158 w sprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym opiekunów (tzw. dyrektywa Work Life Balance), której celem m.in. wyrównanie praw i obowiązków związanych z opieką nad dziećmi między kobietami i mężczyznami.

Nie można się zgodzić na mieszanie porządku prawnego i politycznego w taki sposób, że naruszanie konstytucji “dziś” jest uzasadniane zwycięstwem wyborczym “jutro”. Nawet jeśli ma ono dać “przywrócenie praworządności”.

Projekt ustawy prawo komunikacji elektronicznej: to, co w tej ustawie zawarto, budzi najwyższy niepokój, ponieważ jak dowiadujemy się z projektu rząd chciałby wiedzieć nie tylko, gdzie się znajdujemy korzystając z mediów elektronicznych, ale również chciałby poznać treści korespondencji, którą między sobą wymieniamy, a to już jest jaskrawe naruszenie konstytucyjnego prawa do prywatności a także naruszenie prawa do ochrony korespondencji. (…) W roku wyborczym takie przepisy muszą budzić niepokój.

Jestem bardzo zdziwiony jak cicho jest w mediach (również tzw. liberalnych i lewicowych) o przerażającym projekcie „ustawy o Państwowej Komisji do spraw badania wpływów rosyjskich na bezpieczeństwo wewnętrzne Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2007-2022”, który wnieśli do Sejmu posłowie PiS 10 dni temu i który będzie procedowany na najbliższym posiedzeniu. Poniżej tylko najbardziej dramatyczne przepisy (jest ich więcej).

W październiku trzy organy różnych organizacji międzynarodowych podjęły rezolucje dotyczące rosyjskiej agresji w Ukrainie: Parlament Europejski (6 października), Zgromadzenie Ogólne ONZ (12 października), Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy (13 października). Wszystkie potępiają napaść Rosji na Ukrainę, ale ich treść różni się podejściem do kwalifikacji działań Rosji.

Orzeczenie NSA niewątpliwie czyni zadość poczuciu sprawiedliwości społecznej. Mieszkań, zdrowia i nerwów wielu ich lokatorom to już nie przywróci, ale eliminacja nieuczciwie zdobytych fortun byłaby bardzo istotna ze społecznego punktu widzenia.

To jest nieprzyzwoite, niemoralne i nieuczciwe, dlatego, że ci panowie w legalnym sądzie nie przepracowali ani jednego dnia. To jest poza dyskusją, że ten stan spoczynku im się nie należy. Izba Dyscyplinarna nigdy nie była sądem. Tutaj nie powinno być żadnych wątpliwości. Orzekły to trzy izby SN, orzekł to Europejski Trybunał Praw Człowieka i TSUE.

23 kwietnia zakończyły się unijne negocjacje dotyczące zapisów dwóch najważniejszych aktów prawnych regulujących przestrzeń cyfrową- Aktu o Usługach Cyfrowych[1] (Digital Services Act– DSA) i Aktu o rynkach cyfrowych[2] (Digital Markets Act– DMA). Jest to kolejny etap wprowadzania porządku do dynamicznie rozwijającej się gospodarki cyfrowej. Oba akty zostały 5 lipca 2022 r. przyjęte przez Parlament Europejski a następnie przez Radę. Celem DSA jest regulacja nadzoru nad treściami w sieci. Z kolei DMA dostosowuje prawo konkurencji do wyzwań związanych z gospodarką cyfrową przez zdefiniowanie zachowań zagrażających konkurencji w sieci, a także wprowadzenie definicji strażników dostępu (ang. gatekeepers). To fundamentalne zagadnienia, bo decydują o tym, kto i jak sprawuje nadzór nad treściami w internecie oraz określają metody kontroli i zwalczania szkodliwych monopoli na rynku cyfrowym. Przykładowo, wraz z wejściem w życie DSA Meta (dawniej Facebook), czy Twitter nie mogłyby już arbitralnie blokować użytkowników. Decyzje o prawie do korzystania z portalu musiałyby być oparte o transparentne zasady, a blokowanym użytkownikom przysługiwałoby prawo do odwołania od decyzji. Wyznaczenie jasnych zasad wzmocni mniejszych graczy i umożliwi im konkurencję z gigantami rynku. Jest to w interesie firm z Unii Europejskiej, ponieważ rynek jej jest zdominowany przez firmy amerykańskie, w szczególności Google, Amazon, Meta, Apple, Microsoft, które tworzą oligopol GAFAM. Akty DSA i DMA, jeśli wejdą w życie w obecnej formie, ustanowią rewolucję w podejściu do publicznej kontroli platform cyfrowych. 

Sześciu z jedenastu członków byłej Izby Dyscyplinarnej „wybrało wolność”. Zamiast oferowanej im dalszej pracy w Sądzie Najwyższym postanowili w wieku od 46 do 57 lat przejść na przedwczesną emeryturę. Dostaną co miesiąc niemal 23 tys. zł. brutto. Ich przedwczesny odpoczynek po 3,5 roku pracy w nielegalnej Izbie będzie kosztować polskiego podatnika co najmniej ponad 1,6 mln zł rocznie.

Kogo dotyczy ustawa?
● Obywateli Ukrainy, którzy przekroczyli legalnie granicę ukraińsko-polską od 24.02.2022 r. z powodu wojny.
● Ich małżonków (niezależnie od narodowości) [Jeśli obywatel Ukrainy posiada Kartę Polaka jest wraz z najbliższą rodziną objęty ustawą niezależnie od tego, jak przybył do Polski]
Kogo ustawa nie dotyczy?
● Obywateli Ukrainy, którzy mieszkali w Polsce przed 24.02.2022 r. lub którzy przedostali się do Polski przez inne państwo.
● Obywateli innych państw uciekających z Ukrainy. Te osoby mogą być objęte ochroną czasową na mocy Decyzji Rady Unii Europejskiej. Obywatele Ukrainy i obywatele innych krajów, jeśli na Ukrainie byli objęci ochroną międzynarodową automatycznie. Jeśli mieli pobyt stały w Ukrainie
wtedy, gdy nie są w stanie w bezpiecznych i trwałych warunkach powrócić do kraju lub regionu pochodzenia.