prawo

Głos członka zarządu Instytutu Stanisława Zakroczymskiego o służbie publicznej w artykule Rzeczpospolitej

W dzisiejszej debacie sejmowej wszystkie partie polityczne wyraziły się negatywnie na temat samego mechanizmu relokacji migrantów, co więcej opozycja złożyła poprawkę do uchwały która wzywa rząd, aby uzyskała fundusze na wsparcie państwa polskiego w zakresie pomocy, której ono udziela uchodźcom z Ukrainy. To tworzenie sporu politycznego na siłę. Problemem jest to, ze rząd nie był w stanie wynegocjować z innymi państwami sprzeciwu wobec tego mechanizmu.

Kobiety na oddziałach położniczych w Polsce od 2020 roku nie mogą czuć się bezpiecznie, bo medycy boja się podejmować decyzje, boją się potencjalnej odpowiedzialności głownie karnej. Zarówno prawnicy jak i eksperci medyczni nie mają wątpliwości co do tego, że ta sytuacja jest zła przez sam fakt, że budzi wątpliwości u lekarzy. Lekarz na sali nie powinien być prawnikiem, powinien być lekarzem, powinien stosować zasady wiedzy i praktyki medycznej. Tylko tym powinien się kierować w trosce o zdrowie pacjenta.

Biorąc pod uwagę, co to może oznaczać dla najbliższych wyborów, to z pewnością coraz bardziej rosnącą polaryzację, która zasadniczo powinna powodować wzrosty frekwencji, i to niewykluczone, że po obu stronach.

Trzy lata perturbacji związanych z jednoosobowym składami są wynikiem złego ustawodawstwa, opartego o wadliwą filozofię wymiaru sprawiedliwości, w którym sprawność organizacyjna ma dominować nad jakością i wartościami, jakim ma odpowiadać wymiar sprawiedliwości. Sąd Najwyższy stanął w tej sprawie na wysokości zadania.

W styczniu tego roku na Podlasiu odmówiono wykonania legalnej aborcji zgwałconej młodej kobiecie z niepełnosprawnością intelektualną. Lekarze ginekolodzy dwóch szpitali finansowanych ze środków publicznych zasłonili się tzw. klauzulą sumienia. Według osoby towarzyszącej kobiecie, wspólnie z ofiarą przestępstwa seksualnego zostały potraktowane w sposób brutalny i nieludzki. Ostatecznie zabieg terminacji ciąży pochodzącej z gwałtu został wykonany w Warszawie, ale potrzeba było do tego interwencji aktywistek Federacji na Rzecz Kobiet i Planowania Rodziny.

Do Sejmu trafił bardzo krótki poselski projekt ustawy podpisany przez posłów PIS, który obniża minimalną liczbę sędziów Trybunału Konstytucyjnego koniecznych do rozpatrzenia sprawy w pełnym składzie z 11 do 9. Cel jest jasny – pełny skład jest konieczny do rozpoznania wniosku prezydenta dotyczącego nowej ustawy sądowej PIS, która ma rzekomo odblokować środki z KPO. Najwyraźniej prośby i groźby nie podziałały i wielu sędziów i dublerów wciąż nie chce zasiąść za stołem pod przywództwem Julii Przyłębskiej, która nielegalnie pełni obecnie funkcję prezesa TK.

We wtorek 28 marca 2023 roku odbyły się siódme konsultacje społeczno-ekspercko-polityczne w Sejmie RP zorganizowane przez Instytut Strategie 2050 we współpracy z Kołem Parlamentarnym Polska 2050. Tym razem dotyczyły one analizy „Siła państwa tkwi w ludziach. Dziewięć propozycji dla polski służby publicznej”, autorstwa Magdaleny Hehn, Jacka Kozłowskiego, Emila Rojka, dr hab. Dawida Sześciło, r.pr. Miłosławy Zagłoby, Stanisława Zakroczymskiego i dr Katarzyny Pełczyńskiej-Nałęcz. W debacie wzięli udział posłowie opozycyjnych klubów parlamentarnych – Koalicji Obywatelskiej, Lewicy i Koalicji Polskiej oraz przedstawiciele instytucji państwowych i organizacji pozarządowych, m.in. Związku Powiatów Polskich, Rady Służby Publicznej, Polskiego Towarzystwa Legislacji, Team Europe Polska, Centrum Daszyńskiego, NSZZ Solidarność Pracowników Sądownictwa i Prokuratury, Network PL, Polskiej Akademii Nauk, Collegium Civitas, Stowarzyszenia Absolwentów KSAP oraz Klubu Jagiellońskiego. Konsultacje poprowadził poseł Tomasz Zimoch (KP Polska 2050).

Jestem zaskoczona tym, że pomysł, żeby kwestię tak newralgiczną społecznie poddać powszechnemu, ogólnokrajowemu głosowaniu w referendum budzi aż taki sprzeciw. Szczycimy się tym, że od 30 lat jesteśmy państwem wolnym, demokratycznym, a jednocześnie jest takie głęboko zakorzenione przeświadczenie, że o takiej kwestii powinno zdecydować kilkaset osób zasiadających na ulicy Wiejskiej w Warszawie.

Zawarcie regulacji dotyczących służby cywilnej w Konstytucji RP było niewątpliwie istotnym krokiem w budowie demokratycznego państwa prawa po 1989 roku. Art. 153 ust. 1 ustawy zasadniczej stanowiący, że „w celu zapewnienia zawodowego, rzetelnego, bezstronnego i politycznie neutralnego wykonywania zadań państwa, w urzędach administracji rządowej działa korpus służby cywilnej”, miał być dla ustawodawcy i rządzących motywacją do doskonalenia administracji rządowej. Miał też chronić jej profesjonalizm przed zakusami partyjnego zawłaszczenia określając normę politycznej neutralności. Tak się nie stało. Reformy administracji rządowej były niekonsekwentne, często niespójne i podlegające politycznym koniunkturom.