edukacja

Czemu podręcznik do przedmiotu “Historia i Teraźniejszość” wzbudza takie emocje? Czy kwestia nauki historii i postaw obywatelskich jest rzeczywiście warta tylu sporów i kontrowersji? A skoro tak, to na czym polega problem z podręcznikiem profesora Roszkowskiego? W czwartek 1 września w poświęconym temu zagadnieniu pokoju na Twitterze, na powyższe – oraz inne zadane przez internautów pytania próbowali odpowiedzieć Agnieszka Jankowiak-Maik, Sławomir Drelich i Stanisław Zakroczymski.

Trudne czasy, w których żyjemy, są katalizatorem do tego, żeby młodzi ludzie się uruchamiali i walczyli o to, co słuszne. Kreatywność rozwija się w dwóch typach warunków: poczucie nieograniczonych możliwości, jestem tego wielkim rzecznikiem i w warunkach ograniczeń, czyli im mniej mamy możliwości, tym bardziej musimy główkować.

Nie ma obowiązku pracy z podręcznikiem. Nauczycielki i nauczyciele mają realizować podstawę programową, a nie podręcznik!

Jeżeli ktoś chce dobijać hejtem jakąś grupę społeczną, to nie spełnia to konstytutywnych ram dialogu. Podziwiam wszystkich, którzy mają nadzieję, że z tym rządem, który jest esencją kłamstwa i manipulacji, jakikolwiek dialog jest możliwy. Żeby dialog był możliwy, potrzebna jest wola, a tam nie ma woli.

Jednym z niezbędnych elementów składających się na funkcjonowanie demokratycznego państwa prawa jest istnienie społeczeństwa obywatelskiego. To dzięki niemu kraj postrzegany jest jako silne, stabilne i przyjazne państwo dla obywateli. Społeczeństwo obywatelskie charakteryzuje się wielością form aktywności poszczególnych grup społecznych, w tym także młodzieży. Aktywność owa nie jest inspirowana przez władzę centralną, a przez inicjatywę oddolną. Może przybierać różne formy: podejmowanie pracy społecznej na rzecz innych, swojego środowiska, osiedla, wsi czy miasta. Można wskazać także bardziej sformalizowane działania w organizacjach pozarządowych, takich jak fundacje i stowarzyszenia. Jest bardzo ważne, aby młodzi ludzie brali aktywny udział w działaniach obywatelskich, co da w przyszłości impuls do rozwoju społeczeństwa obywatelskiego.

Reforma edukacji wymaga przywrócenia szkole wolności działania i wolności organizowania procesu nauczania w sposób, który będzie redukować nierówności społeczne, zapewniając wszechstronne wsparcie uczniom.

Przedmiotem konsultacji była analiza „Edukacja dla Przyszłości” autorstwa Przemysława Staronia, dr Moniki Bielskiej, Michaliny Bojanowskiej, Tomasza Brzostowskiego, Hanny Gill-Piątek, dr. Michała Gramatyki, Agaty Guzy, Agnieszki Jankowiak-Maik, Mateusza Mielczarka, Marty Młyńskiej, dr. hab. Dawida Sześciło, r.pr. Miłosławy Zagłoby, Stanisława Zakroczymskiego i Izabeli Ziętki opublikowana w serii „Plan Dla Polski – #WiemyJak” oraz ogłoszona 14 maja 2022 roku na stronach Instytutu oraz na konferencji prasowej z udziałem współautorów, Szymona Hołowni i posła Michała Gramatyki. Analiza została poddana konsultacjom eksperckim i społecznym. Na stronie Instytutu został podany adres konsultacje@strategie2050.pl, na który każdy zainteresowany mógł przesyłać opinie dotyczące analizy. Analizę przesłano także do kilkudziesięciu organizacji społecznych i partii celem zaopiniowania. W wyniku konsultacji, do Instytutu wpłynęło na piśmie lub w dyskusjach na forach internetowych kilkanaście opinii (m.in Fundacja “Projekty Edukacyjne”, Stowarzyszenie “Nie dla chaosu w szkole”, Szkoła w Chmurach, portal Edunews.pl i Wokół Szkoły, czy Porozumienie Jarosława Gowina).

W czasie rozmowy w pokoju na platformie Twitter eksperci instytutu Strategie 2050, autorzy naszego Planu dla Polski “Edukacja dla Przyszłości” Przemek Staroń, Agnieszka Jankowiak-Maik znana jako Babka od histy oraz Izabela Ziętka odpowiadali na pytania dotyczące przygotowanych przez nas rozwiązań.

Edukacja jest podstawą wszystkiego. Wydaje się, że jako społeczeństwo jesteśmy coraz bardziej świadomi tego, że to nie jest frazes. Obecnie mamy do czynienia z systemem nauczania, który nie stawia w centrum wychowania i nauczania ani ucznia, ani nauczyciela – a dokumentację.