Zdobycie Bachmutu to także cel polityczny dla Rosjan. Rosjanie zapowiadali wielką ofensywę i wiadomo, że był wyznaczony termin na zdobycie całego Donbasu, który już dawno minął. Na szeregu kierunkach była intensyfikacja ataków, ale nic się nie zdarzyło.

Jestem zaskoczona tym, że pomysł, żeby kwestię tak newralgiczną społecznie poddać powszechnemu, ogólnokrajowemu głosowaniu w referendum budzi aż taki sprzeciw. Szczycimy się tym, że od 30 lat jesteśmy państwem wolnym, demokratycznym, a jednocześnie jest takie głęboko zakorzenione przeświadczenie, że o takiej kwestii powinno zdecydować kilkaset osób zasiadających na ulicy Wiejskiej w Warszawie.

Histerie polskiej dyplomacji dają łatwą ekskuzę naszemu partnerowi, z którym potrzebujemy, krytycznej, mocnej, racjonalnej, z naciskiem na racjonalną, rozmowy. W wyniku wojny Polska wstała z kolan. Nasza pozycja jest dziś na pewno wyżej i w Europie i transatlantycko niż rok temu. Polska wzięła za tę sytuację odpowiedzialność. Słabości systemowe nie są charakterystyczne tylko dla tego rządu ani naszego państwa. Dyplomacja jest w turbulencji nie tylko w Polsce.

To nie jest pierwszy taki przekaz, że Rosja jest 'krajem gotowym na pokój, a Zachód wszczął wojnę, prowadzi ją, oczywiście nazistowski reżim na Ukrainie jest instrumentem tej zachodniej wojny’. Ten przekaz jest skierowany do społeczeństwa rosyjskiego, do tej części społeczeństw europejskich, która kupuje lub może kupić propagandę rosyjską, to przekaz obliczony na podziały w Europie. Wreszcie to przekaz globalny, tę wojnę obserwują także aktorzy na całym świecie, przekaz Rosji do nich jest taki: my jesteśmy gotowi na pokój.

Rok temu to był poranek makabrycznych wieści, ogromnych emocji i takiego poczucia, że od tego momentu już nic nie będzie takie, jak było. Na pewno jest utrzymywany jakiś kanał komunikacji między Moską, a Waszyngtonem. To nie są kanały komunikacji widoczne i one nie mają takie być. To nie są rozmowy na poziomie prezydentów, ale na poziomie służb specjalnych, na poziomie wojskowym.

Putin w swoim przemówieniu przedstawił pozornie dla wielu Rosjan spójną opowieść o tym, skąd wzięła się ta wojna. W tej opowieści USA są szatanem, jednym wielkim złem, które zainfekowało reżim ukraiński. Putin robi paralelę z II wojną światową.

Demokracja nie musi, a nawet nie powinna ograniczać się do wyborów. Wyłaniani w wyborach politycy nie mają monopolu na mądre decyzje. Idea zbierania pomysłów czy konsultowania ważnych i kontrowersyjnych tematów z udziałem losowo wyłonionej reprezentacji społeczeństwa zyskuje popularność w całej Europie.

Mamy jeden z największych rządów w Unii Europejskiej. Ponad 100 osób zasiada w gabinecie premiera Morawieckiego, z czego prawie 2/3 członków zasiada również w ławach poselskich. Przedstawiamy dane dotyczące wielkość rządu Zjednoczonej Prawicy.

Codziennie miliony osób zamieszcza agresywne komentarze na profilach mediów społecznościowych lub portalach wydawców prasy. Chcą wyrazić publiczną krytykę, osobiste oburzenie lub po prostu dać upust emocjom. Formy agresji online to przestrzeń od wyrażania wstrętu i pogardy po oszczerstwa, obelgi i nienawiść. Czy powszechna w Internecie anonimowość, wpływa na wymianę opinii? Dlaczego w dobie mediów społecznościowych hejt zyskał tak na popularności? A może przekleństwa i język agresji w komentarzach zwiększają zyski wydawców?

Zawarcie regulacji dotyczących służby cywilnej w Konstytucji RP było niewątpliwie istotnym krokiem w budowie demokratycznego państwa prawa po 1989 roku. Art. 153 ust. 1 ustawy zasadniczej stanowiący, że „w celu zapewnienia zawodowego, rzetelnego, bezstronnego i politycznie neutralnego wykonywania zadań państwa, w urzędach administracji rządowej działa korpus służby cywilnej”, miał być dla ustawodawcy i rządzących motywacją do doskonalenia administracji rządowej. Miał też chronić jej profesjonalizm przed zakusami partyjnego zawłaszczenia określając normę politycznej neutralności. Tak się nie stało. Reformy administracji rządowej były niekonsekwentne, często niespójne i podlegające politycznym koniunkturom.