Posłanki i posłowie Polski 2050 złożyli interpelacje do Ministra Edukacji i Nauki w sprawie warunków organizowania egzaminów certyfikacyjnych z języka polskiego jako obcego. Powstała ona w oparciu o analizę „(Nie)Dostępność egzaminów z języka polskiego jako obcego”, która została opublikowana na stronie Instytut Strategie 2050.

W projekcie nowelizacji „zaszyto” także zmiany dotychczasowych przepisów, które nie wynikają z konieczności implementowania dyrektywy 2018/1808. Szczególny niepokój muszą budzić propozycje liberalizacji przepisów art. 16a ustawy o radiofonii i telewizji (art. 1 ust. 12projektu rządowego) wprowadzające możliwość przerywania pojedynczymi reklamami transmisji sportowych nawet poza czasem przerw wynikających z przepisów ich rozgrywania, a także możliwość przerywania blokami reklamowymi audycji dla dzieci. Obie te możliwości były dotąd wykluczone.

Okres trwania pandemii to trudny, ale jednocześnie najlepszy czas na przygotowanie nowego, lepszego i przede wszystkim społecznie sprawiedliwego pomysłu na organizację systemu ochrony zdrowia (SOZ). Szczególnego znaczenia nabierają słowa „nie wolno zmarnować dobrego kryzysu”. Z kryzysu trzeba wyciągnąć właściwe wnioski, nie powtarzać wcześniej popełnianych błędów, a w proponowanych zmianach i podejmowanych decyzjach być mądrym, odważnym, ale też rozważnym. Prezentujemy analizę „Recepta na zdrowie – reaktywacja.” autorstwa Mgr piel. Piotr Bany-Moskal, Prof. dr hab. Michał Chmielewski, Prof. dr hab. Urszula Demkow, Dr n. med. Przemysław Duda, Stud. med. Grzegorz Kardas, Dr n. med. Małgorzata Leźnicka, Dr n. farm Piotr Merks, Dr hab. Cezary Pakulski, Dr hab. Marian Simka, Dr hab. Dawid Sześciło, Prof. dr hab. Piotr Wiland, która jest rozszerzeniem analizy „Co po pandemii? Plan dla zdrowia.”

Ochrona zdrowia wymaga określonych zasobów finansowych, sprzętowych i kadrowych. Istotnym problemem polskiego systemu ochrony zdrowia jest nierównomierne i niesprawiedliwe rozmieszczenie zasobów, w tym poradni, szpitali i kadry medycznej. Prowadzi to do szeregu negatywnych konsekwencji, w szczególności nierównego dostępu do systemu ochrony zdrowia w zależności od miejsca zamieszkania. Usystematyzowanie wiedzy na temat dostępności świadczeń opieki zdrowotnej w całym kraju umożliwiają wiarygodne mapy potrzeb zdrowotnych, czyli raporty pozwalające monitorować potrzeby i zasoby systemu ochrony zdrowia we wszystkich regionach kraju.

Podane zostaną szczegółowe elementy diagnozy i główne propozycje zmian dotyczących konstrukcji koszyka i systemu taryfikacji /wyceny. Nie mamy wątpliwości, że ich wdrożenie będzie długą i skomplikowaną drogą. Jesteśmy jednak przekonani, że nie ma alternatywy, jeśli chcemy dokonać prawdziwej jakościowej zmiany w funkcjonowaniu systemu ochrony zdrowia.

Posłanka Joanna Mucha na posiedzeniu sejmowej Komisji Ustawodawczej zgłosiła wczoraj do poselskiego projektu o zmianie ustawy o partiach politycznych poprawkę bazującą na założeniach do projektu ustawy o jawności życia politycznego w Polsce opublikowanego przez ekspertów Instytutu Strategie 2050 we wrześniu 2020 roku i wnioskach z konsultacji społecznych i debaty eksperckiej wokół tych założeń, które odbyły się jesienią 2020 roku.

To prawda, system ratownictwa medycznego potrzebuje dodatkowych pieniędzy, ale równocześnie trzeba w nim dokonać poważnych zmian i poprawić jego efektywność. Nie wystarczy kupić nowe lub przemalować stare karetki. Prezentujemy analizę „Państwowe Ratownictwo Medyczne. Organizacja pracy systemu.” autorstwa Mgr piel. Piotr Bany-Moskal, Prof. dr hab. Michał Chmielewski, Prof. dr hab. Urszula Demkow, Dr n. med. Przemysław Duda, Stud. med. Grzegorz Kardas, Dr n. med. Małgorzata Leźnicka, Dr n. farm Piotr Merks, Dr hab. Cezary Pakulski, Dr hab. Marian Simka, Dr hab. Dawid Sześciło, Prof. dr hab. Piotr Wiland, która jest rozszerzeniem analizy „Co po pandemii? Plan dla zdrowia.”

W świetle tych danych oczywiste jest, że rozwój geriatrii jest pożądany zarówno ze względów społecznych, jak i etycznych. Jest także korzystny ekonomicznie, jako że specjalistyczna opieka medyczna nad pacjentami geriatrycznymi przynosi wydłużenie okresu względnie dobrego stanu ich zdrowia, poprawę sprawności, odciążając system opieki zdrowotnej, zapewniając racjonalizację wydatków na świadczenia opieki zdrowotnej i na farmakoterapię. Tymczasem dostęp seniorów do świadczeń w zakresie geriatrii jest w Polsce marginalny.

Współczesna administracja państwowa i samorządowa, ale także demokratyczna polityka, są sprofesjonalizowane – w zasadzie nigdzie nie opierają się wyłącznie na wolontariacie i są finansowane z publicznych środków. Nie jest to rozwiązanie egzotyczne i stoją za nim silne racje. Strumień środków, z których korzystają partie i politycy powinien być jednak pod nieustanną obserwacją obywateli, mediów, organizacji pozarządowych – rodzi bowiem liczne pokusy. Bez przejrzystości wszystkie dysfunkcje mechanizmów finansowania polityki będą jedynie narastać.

Właściwie określona polityka naukowa Polski powinna chronić i wspierać wolne od nacisków politycznych prowadzenie wysokiej jakości badań naukowych, których celem jest dążenie do prawdy. Jej zadaniem jest też wzmacnianie autonomii szkół wyższych tak, aby mogły one kształtować swoją strukturę i programy badawcze oraz prowadzić kształcenie w oparciu o ich specyfikę naukową i regionalną.