Rząd zapowiadał, że środki z KPO otrzymamy już w tym roku. Wiemy już, że to się nie zdarzy, ponieważ rząd PiS nie wywiązuje się z umowy, którą zawarł z KE. Kością niezgody są przepisy ustawy kagańcowej, które wciąż obowiązują. Jeden z funduszy miał wspierać firmy, które produkują np. niskoemisyjne autobusy. Ten fundusz nie może ruszyć, bo rząd upiera się, by BGK nim gospodarował.

Jednym z niezbędnych elementów składających się na funkcjonowanie demokratycznego państwa prawa jest istnienie społeczeństwa obywatelskiego. To dzięki niemu kraj postrzegany jest jako silne, stabilne i przyjazne państwo dla obywateli. Społeczeństwo obywatelskie charakteryzuje się wielością form aktywności poszczególnych grup społecznych, w tym także młodzieży. Aktywność owa nie jest inspirowana przez władzę centralną, a przez inicjatywę oddolną. Może przybierać różne formy: podejmowanie pracy społecznej na rzecz innych, swojego środowiska, osiedla, wsi czy miasta. Można wskazać także bardziej sformalizowane działania w organizacjach pozarządowych, takich jak fundacje i stowarzyszenia. Jest bardzo ważne, aby młodzi ludzie brali aktywny udział w działaniach obywatelskich, co da w przyszłości impuls do rozwoju społeczeństwa obywatelskiego.

Premier Mateusz Morawiecki mówił kiedyś, że otrzymanie pieniędzy na KPO jest polską racją stanu. Tym bardziej dziwi zachowanie polskiego rządu, który wynegocjował pewne warunki z KE dot. tego, co trzeba zrobić, by te pieniądze do Polski trafiły, a teraz się z nich nie wywiązuje.

W ramach konsultacji Programu Rozwoju Kompetencji Cyfrowych prowadzonych przez Ministra Cyfryzacji zgłosiliśmy swoje uwagi do tego dokumentu. Przedstawiamy nasze najważniejsze wnioski.

To jest nieprzyzwoite, niemoralne i nieuczciwe, dlatego, że ci panowie w legalnym sądzie nie przepracowali ani jednego dnia. To jest poza dyskusją, że ten stan spoczynku im się nie należy. Izba Dyscyplinarna nigdy nie była sądem. Tutaj nie powinno być żadnych wątpliwości. Orzekły to trzy izby SN, orzekł to Europejski Trybunał Praw Człowieka i TSUE.

23 kwietnia zakończyły się unijne negocjacje dotyczące zapisów dwóch najważniejszych aktów prawnych regulujących przestrzeń cyfrową- Aktu o Usługach Cyfrowych[1] (Digital Services Act– DSA) i Aktu o rynkach cyfrowych[2] (Digital Markets Act– DMA). Jest to kolejny etap wprowadzania porządku do dynamicznie rozwijającej się gospodarki cyfrowej. Oba akty zostały 5 lipca 2022 r. przyjęte przez Parlament Europejski a następnie przez Radę. Celem DSA jest regulacja nadzoru nad treściami w sieci. Z kolei DMA dostosowuje prawo konkurencji do wyzwań związanych z gospodarką cyfrową przez zdefiniowanie zachowań zagrażających konkurencji w sieci, a także wprowadzenie definicji strażników dostępu (ang. gatekeepers). To fundamentalne zagadnienia, bo decydują o tym, kto i jak sprawuje nadzór nad treściami w internecie oraz określają metody kontroli i zwalczania szkodliwych monopoli na rynku cyfrowym. Przykładowo, wraz z wejściem w życie DSA Meta (dawniej Facebook), czy Twitter nie mogłyby już arbitralnie blokować użytkowników. Decyzje o prawie do korzystania z portalu musiałyby być oparte o transparentne zasady, a blokowanym użytkownikom przysługiwałoby prawo do odwołania od decyzji. Wyznaczenie jasnych zasad wzmocni mniejszych graczy i umożliwi im konkurencję z gigantami rynku. Jest to w interesie firm z Unii Europejskiej, ponieważ rynek jej jest zdominowany przez firmy amerykańskie, w szczególności Google, Amazon, Meta, Apple, Microsoft, które tworzą oligopol GAFAM. Akty DSA i DMA, jeśli wejdą w życie w obecnej formie, ustanowią rewolucję w podejściu do publicznej kontroli platform cyfrowych. 

Sześciu z jedenastu członków byłej Izby Dyscyplinarnej „wybrało wolność”. Zamiast oferowanej im dalszej pracy w Sądzie Najwyższym postanowili w wieku od 46 do 57 lat przejść na przedwczesną emeryturę. Dostaną co miesiąc niemal 23 tys. zł. brutto. Ich przedwczesny odpoczynek po 3,5 roku pracy w nielegalnej Izbie będzie kosztować polskiego podatnika co najmniej ponad 1,6 mln zł rocznie.

Do 2014 roku było takie złudzenie, że Rosja może być partnerem gospodarczym, politycznym i handlowym, natomiast ostatnie 150 dni powinno uświadomić politykom, że Putin i administracja Rosji jest nieprzewidywalna i kłamie.

Poprzez rosnącą liczbę zakażeń widzimy wyraźnie, że pandemia Covid-19 wciąż stanowi zagrożenie, którego nie wolno nam ignorować. Jak do tej sytuacji podchodzą inne europejskie kraje? Co powinna zrobić Polska? W środę 13 lipca w czasie pokoju na Twitterze nasi medyczni eksperci prof. Urszula Demkow i dr Paweł Grzesiowski odpowiadali na pytania internautów w tej sprawie.

Jeszcze w czasie służby poprzedniego prezydenta były sygnały, że jest wielu współpracowników rosyjskich w strukturach. Głównym zadaniem zdymisjonowanego szefa służb bezpieczeństwa było to, żeby tę służbę oczyścić, żeby była proukraińska.