Zawarcie regulacji dotyczących służby cywilnej w Konstytucji RP było niewątpliwie istotnym krokiem w budowie demokratycznego państwa prawa po 1989 roku. Art. 153 ust. 1 ustawy zasadniczej stanowiący, że „w celu zapewnienia zawodowego, rzetelnego, bezstronnego i politycznie neutralnego wykonywania zadań państwa, w urzędach administracji rządowej działa korpus służby cywilnej”, miał być dla ustawodawcy i rządzących motywacją do doskonalenia administracji rządowej. Miał też chronić jej profesjonalizm przed zakusami partyjnego zawłaszczenia określając normę politycznej neutralności. Tak się nie stało. Reformy administracji rządowej były niekonsekwentne, często niespójne i podlegające politycznym koniunkturom.